De sluizentrap

De sluizentrap.

'Vroeg op', met dat in je achterhoofd, slaap ik altijd onrustig. En dan als de wekker gaat, ben ik diep in slaap. Maar niet getreurd, er wordt een aparte dag. De zon is er ook bij. Alles stand-by, dan kunnen we. De eerste sluisin Attigny gaat 7 uur open, maar bij aankomst geen teken van leven, de lichten branden nog niet. Na e en wachten toch maar gebeld, en ja na een luttele minuut: lichten aan en deuren open..., tot deze niet verder gaan, halverwege blijven steken. Weer gebeld met de centrale, ergens in Parijs, keuze menu voor de regio en in mijn woordjes frans weer uitgelegd wat er nu weer aan de hand is. Ze zullen een mannetje sturen. Zowaar is deze er vrij snel en kunnen we verder. Bij de volgende sluis wordt ons vertelt dat de sluizentrap pas om 8 uur open gaat, dus of we even willen wachten. Wat moet je anders? Daarna gaat het vlot, de sluizen reageren automatisch en zijn klaar voor invaart als we de sluis ervoor uitvaren. Dat scheelt een slok op een borrel. In de sluizen is het best lastig vast te maken, we gaan telkens bijna 3 meter omhoog, dus de kaderand met aanlegpunten is hoog boven de boot als je ingevaren bent. Debby klimt telkens op de reling om met de pikhaak de lijn om de bolder te werken, hele toer. Zo werken wij ons omhoog door een prachtig Ardennen landschap met mooie huizen, velden en glooiende heuvels. De sluizen volgens elkaar op, dicht na elkaar, soms slechts 300 meter, allemaal even smal en veelal oud en slecht onderhouden, begroeid met mos en planten, een  biotoop op zich. Ze tellen af van 27 naar 1, geen tegenliggers gehad, we erg ondiep op sommige kanaalpanden tussen de sluizen, 90 cm is niet veel, onze boot steekt 110. Waarschijnlijk laag modder op de bodem, langzaam varen anders trek je al het water onder de boot weg.
In Le Chesne is zou een aanlegplek zijn, maar is vol, dus wat verderop aan een kade. Moe maar wel voldaan leggen we tegen half drie aan.
Wat mij betreft vanavond lekker uit eten...
Morgen het laatste stuk van het kanaal van de Ardennen, mogelijk al een stukje Canal du Meuse op. De sluisstremming zou volgens de sluiswachter, welke ons de afstandsbediening heeft gegeven voor het laatste traject Frankrijk, niet meer bestaan.
Dus geen remmingen meer.