Gedwongen Cambrai

Het waait vandaag erg hard. Te hard naar onze inschatting om te varen, in die zin dat we veel smalle sluisjes door moeten en het niet prettig is als je de sluis invaart en er een windvlaag komt die de boot opzij zet. Dat geeft geheid schade. Het is altijd weer verbazend hoe groot de invloed van de wind ( en stroming) op de boot is. Zeer lastig om te corrigeren bij manoeuvreren.
Dus de dag gebruikt om schoon te maken en te poetsen, Debby binnen, ik buiten. De boeiboorden gewassen en in de was gezet, best intensief, op de knieën door de gangboorden, wassen, in de was en dan weer uitwrijven, over de hele lengte van de boot, 2 x 14 meter en de rest. Dan gaan we even het feest in de stad bekijken.

Zitten we 's middags rustig te lezen, worden er op het grasveld naast onze boot stellingen opgebouwd en luidsprekers geplaatst. Ons bange vermoeden wordt bewaarheid, keiharde muziek komt uit de boxen, het stadsfeest gaat beginnen. Er is echter geen mens en na een paar uur nog niet. Wij worden er gek van, het is te laat om nog weg te gaan daar de sluizen tot 18 uur werken. We verhuizen naar de kade een stuk verder op, dat scheelt een paar decibel, is houdbaar.

Vanavond nog een vuurwerk als afsluiting van het stadsfeest en hopelijk keert de rust dan weder. Morgen maar op tijd wegwezen. De wind is gaan liggen, wij gaan ook op tijd hetzelfde doen als de herrie het toelaat.