richting Ravensbruck

Na de zoveelste sluis die draait bereiken we de Muritz-Havel-Wasserstrasse. En zo zakken we van het Muritzmeerplateau weer af richting Fürstenberg. Daar zullen we een dag gebruiken om het voormalige concentratiekamp Ravensbrück te bezoeken en respect te tonen aan alle dappere vrouwen die hier gezeten en geleden hebben en meestal ook erbarmelijk gestorven zijn.
Om de grijze dag op te fleuren besluit ik iets lekkers te bakken. Lekker warm en geurend. Het wordt een biologisch verantwoorde vruchtencake en die smaakt!!!! Naar meer!!!!!

Het weer gaat op en af. Achter ons vaart een "boot" met mensen die niet veel kijk op varen hebben. Boegschroef, boegschroef, boegschroef, varen kris kras en ik denk "als dat bij ons in een sluis moet" we naderen een sluis, niet extreem groot, erg smal. 40 cm beide zijden over. Peter wil baksteen verband gaan liggen, want voor ons gaat nog een boot de sluis in. Ik vind dat niet nodig, laten ze maar even wachten. Peter luistert naar mij, lief.....maar dom zo blijkt...( doet hij nu natuurlijk nooit meer :-(p ) De sluiswachter komt er aan en snauwt mij toe dat wij naar bakboordzijde moeten, begint ook gelijk te duwen aan de boot. Ik zeg dat hij moet stoppen dat ik eerst de boot wil beschermen. De dikkerd sjouwt langs Peter en gromt nog een keer "so machen wir das hier!"
De boot komt binnen en met zijn drieën worden we geschut!

We besluiten voor anker te gaan, mijn favoriete manier van overnachten. Maar waar? We zien een mooi plekje, wind op de kop, buiten vaarroute en mooie oever view. Het anker gaat uit en we kijken elkaar aan???? Klopt dat? Liggen we precies aan de voeten van Ravensbrück waar we morgen heen willen.
Ons plekje voor de nacht, de poezen rauzen over het dek, wij lezen, puzzelen en in Ravensbrück valt een vredige stilte....

Die stilte wordt wreed verstoord door een vreemd geluid. Peter gaat kijken, blijkt poes overboord gesprongen te zijn. We horen hem wel angstig mauwen maar zien hem niet.
Peter gaat met kleren en al te water en vist Youp uit het water. Voortaan vast aan de lijn en......gekocht!