Bezoek Neuengamme

Het is zaterdagmorgen, 31 augustus. We maken ons klaar voor 12 km fietsen richting Neuengamme. Hier was het Konzentrationslager Neuengamme. Wie daar kwam moest werken tot de dood er op volgde. Zwaar veen- en graafwerk, walther wapenindustrie, steenfabriek etc. Het systeem was genadeloos en meedogenloos. Familie van mij stierf er vlak voor de bevrijding

Om hem respect te betonen en al die anderen ga ik. Het is groot, indrukwekkend. De medewerkers willen alles doen om mij aan informatie te helpen.
We gaan het hele gebied over en lezen de opmerkelijke openheid op de informatie bordjes. Het is indrukwekkend.
Wat mij opvalt is dat van de randen uit naar binnen weer bloemen bloeien. Voor mij een teken dat er karmische heling plaats vind. Zo moet het ook. Vergeving? Ik weet niet of dat kan. Doden kunnen die vergeven? Moet ik vergeven? Ik houd het erop dat het een plaats is waar wij nu van mogen en moeten leren.

Bloemen groeien en bloeien weer.

Als we na een poos weggaan overvalt ons honger. Je voelt je haast schuldig. We besluiten onderweg bij een eenvoudig ding een hapje te eten. Bediening is erg persoonlijk en gewoon. Wij houden daar van. Dan komt het eten...een bord vol! Na dat te hebben genuttigd fietsen we heerlijk naar huis, dubbel zo dankbaar voor de vrede en vrijheid die wij genieten