Oost Duitsland

6 september 2013 - Parchim, Duitsland

Zojuist een heel gesprek gevoerd met een man, geboren in 1944, hoe hij het leven onder communistisch regime had ervaren. Hij had pijn dat de Westerse Duitser zijn neus nog steeds ophaalde voor de Ossies. Het was niet allemaal kommer en kwel. Sociaal systeem was erg goed, daar was de staat aan kapot gegaan. 
Vroeger mocht hij niet reizen, nu kon hij niet reizen...geen geld. Of we vooral maar wilde. doorgeven dat hier goede mensen woonden, de meeste hulpvaardig en dat het hier mooi is. Bij deze dus.

Daarna varen we verder de Stor terug naar de afslag bij de Neuritz-Elde-Wasserstrasse en daar pakken we de draad weer op. Het is er rustig, amper een boot. Ook aan wal, geen vissers. Smal water, redelijk van diepte, zo'n 2 meter gemiddeld.

En zo varen we rustig en genietend richting Parchim Slate. We liggen in een klein "haventje" bij een hotel. Stroom en water wordt geboden. Dan komt er nog een boot, ze meren aan. Het zijn Duitsers met een mooie, grote boot. Even later komen ze van boord, duidelijk klaar om een hapje te eten. hij spreekt ons aan. Vraagt of wij ook bij Schwerin hadden gelegen, daar en daar? Ja! Dat dacht hij al, hij had de boot toen goed bekeken! Maar nu waarschuwde hij ons voor de komende (alweer) staking van sluispersoneel. Dus in het weekend doortrekken, mogelijk halen we dan de sluizen die voor het "Blauwe Meren Gebied" liggen. Parchim schijnt een aardig stadje te zijn met 2 hele oude kerken. Helaas ben ik na 9 uur varen best wat moe en besluiten we buiten het stadje te gaan liggen.

Foto’s